طراحی و ارائه الگو جهت سنجش تأثیر سرمایه فرهنگی بر ابعاد توسعه پایدار شهری با تأکید بر انرژی های پاک

در دو دهه اخیر مفهوم سرمایه فرهنگی در سطوح و اشکال متفاوت خود به عنوان یکی از جالب توجه ترین مفاهیم فرهنگی توجه صاحب نظران و پژوهشگران را با چارچوپ های تحلیلی خاصی به خود جلب کرده است و از طرفی بعد از ناکارآمدی الگوی تک بعدی توسعه در پنجاه سال اخیر، توسعه پایدار از جمله مباحث مورد توجه دولت ها، ملت، مجامع بین المللی بوده است از آنجائیکه سرمایه فرهنگی به واسطه ارتباطش با سایر مؤلفه های بنیادین آن نظیر سرمایه تجسم یافته، سرمایه نهادینه و سرمایه عینیت یافته ضروری بنظر رسید که تاثیرش با ابعاد توسعه پایدار شهری با تأکید بر انرژی های پاک بعنوان اولویت مورد توجه کشور در نیل به چشم انداز بیست ساله نظام مقدس جمهوری اسلامی مورد مطالعه قرار گیرد. این پژوهش با هدف پاسخ به سوال اصلی تحقیق یعنی چگونگی طراحی و ارائه الگوی جهت سنجش تاثیر سرمایه فرهنگی بر ابعاد توسعه پایدار براساس مدل توسعه پایدار و با استفاده از شاخصهای کمیته ملی توسعه پایدار ایران، با گرایش توسعه ای و کاربردی انجام شده است.جامعه آماری این پژوهش 192 نفر از ساکنان منطقه 1 شهرداری تهران می باشند که  روش خوشه ای انتخاب و نظر نخبگان به صورت نظری جمع آوری گردید. از آنجائیکه این تحقیق در پی سنجش، جهت تاثیر و نوع آن بوده برای تحلیل یافته ها از روش مدل یابی معادلات ساختاری و تحلیل عاملی تاییدی با استفاده از نرم افزار لیزرل استفاده شده که یافته های تحقیق حکایت از تاثیر مثبت، مستقیم و معنی دار متغیر سرمایه فرهنگی بر ابعاد متغیر توسعه پایدار به ترتیب 88 % بر بعد اقتصادی توسعه پایدار و 71 % بربعد اجتماعی و زیست محیطی توسعه پایدار و در نهایت 70 % بر بعد سیاسی توسعه پایدار دارد. در نهایت برای نیل به اهداف توسعه پایدار پیشنهاداتی چون فرهنگسازی برای حفظ محیط زیست، تهیه پیوست فرهنگی، ارتقاء سطح فرهنگ عمومی و مسئولیت پذیری شهروندان ارائه گردید.